Wim Verbraeken

In 2020 kwam Wim Verbraeken de rangen van LBSG vervoegen. Hij bezorgde ons meteen de Belgische titel op de marathon. We laten Wim zelf aan het woord over zijn carrière:

“Eigenlijk ben ik nooit sportief geweest en speelde het eerste deel van mijn leven zich vooral in het café en uitgaansleven af. Na een wake-up call van het lichaam ben ik toch wat aan de gezondheid gaan doen en beginnen fietsen.”

Zelfs een laatbloeier kan wereldkampioen worden! (in de categorie vintage wielrennen)

“Echt ‘serieus’ werd het pas in de winter van 2014, omdat er het jaar voordien net geen Elfstedentocht was, had ik besloten om te gaan schaatsen. Voor mij is de Tocht der Tochten altijd iets mythisch geweest waar ik graag bij zou zijn. Ik zocht op google en schreef me in voor lessen bij duosport en werd lid van twee clubs: Ballangrud (nog steeds mijn club) en IJsco. “

“De eerste winter, die gestart was met twee handjes aan de boarding, legde echter geen windeieren. Het zorgde voor een droomzomer en kon ik mijn eerste koersjes winnen op toeristenniveau.”

“Het jaar nadien werd duidelijk dat ik om mee te mogen doen met het Belgisch Kampioenschap, ik lid moest worden van de schaatsbond. Ik werd lid van shorttrackclub TNT Turnhout, de club het dichtst bij mij in de buurt. Omdat ik dan toch lid werd, besloot ik de trainingen ook maar mee te doen. Shorttrack beviel me heel erg, maar jammer genoeg is de ijsbaan in Turnhout verdwenen. Dit is ook de reden dat ik bij LBSG ben terechtgekomen, samen met het feit dat Seppe en Koen master-schaatsvrienden zijn.”

“Sportief ging het met het schaatsen goed vanaf 2014 tot maart 2017. Ik begon net de regiomarathons in de eerst groep uit te rijden toen de rug begon op te spelen. Mijn doel om te marathonschaatsen heb ik door een zwakke rug “voorlopig” moeten opbergen. Ik ben me dan gaan richten op de langebaan, wat wij minder ligt. Toch maakte ik mooie vorderingen.
Mijn tijden gingen van 50 sec naar 43sec op de 500 meter en van 2m 44sec naar 2m 11sec op de 1500 meter.”

“Ik behaalde in 2017 twee medailles op het BK afstanden: brons op de 5 km (na Jean-Luc) en zilver op de 1500 meter. Mijn hoogtepunt was de tweede plaats op de Kleine Meerkamp van STW Wageningen in 2017, daar reed ik al mijn PR’s.”

(Lees verder onder de foto)

In 2017 haalde Wim brons op het BK 1500 meter, na Jordan McMillen en Jean-Luc Ostyn.

“Na maart 2017 stokte de machine. De combinatie werken (+ een job als masseur bij Lotto Soudal u23) en kindjes met een zware zomer (koersen) brachten problemen in de winter. Ook mentaal was het niet zo makkelijk de motivatie te vinden omdat er niet echt wedstrijden zijn voor onze niche-groep, waardoor we tegen leden van het nationaal team en buitenlanders onze enige wedstrijden kunnen rijden. Ik houd het dus vooral bij “training”-wedstrijden.”

“De periode tot en met 2019 heb ik zo een beetje alles meegemaakt: knieblessure, clusterhoofdpijn, … Dit jaar bij aanvang van het seizoen een sleutelbeenbreuk en 4 gebroken ribben… Gelukkig kwam er in 2020 snel een opsteker met mijn nationale titel op de marathon.”

“De hoop is nog steeds marathon te gaan rijden op C2- en daarna C1-niveau. Ik denk dat daar een uitdaging te vinden is die ik aankan van zodra de rug het toelaat. Na het derde seizoen in het water, werk ik weer vooral naar het fietsseizoen toe. Dit neemt niet weg dat ik doorga met schaatsen en er voor ‘20-‘21 vol invlieg, vooral met oog op de 500 meter en 1500 meter. De prestaties van Koen (Lippens, red) motiveren me wel om me nog te bewijzen als master, maar de weg is nog héél lang.”

Zowel in het wielrennen als in het schaatsen haalde Wim al Belgische titels.

Belgisch kampioen Marathon in 2020, met zilver en brons voor clubgenoten Matthias Catteeuw en Seppe Lybaert.